Wie ben ik in relatie ……….
Al jaren gaan we met een groep Catalanen, Fransen, Vlamingen en Nederlanders een weekje naar Zuid-Frankrijk of Catalonië. Het is inmiddels een vriendengroep, die graag met hun hond(en) willen werken met schapen. Het ras waarmee we werken is de Gos D’atura Català oftewel de Catalaanse herder. Het is een echte werkhond die van nature het goede DNA in zich heeft om met schapen te drijven.
Ook dit jaar kwamen we eind oktober weer met een aantal amateur schapendrijvers bij elkaar in Zuid Frankrijk voor onze Entante Transpirinees. Het idee achter een Entente is dat we werken met de schapen en daarbij elkaar bedienen van feedback en tips om onze honden naar nog een hoger plan te tillen in het werken met de schapen. Of misschien wel de baasjes naar een hoger plan te tillen?!
Het waren deze keer niet de makkelijkste schapen: stug, eigenwijs en erg snel. En dat op een terrein van ongeveer 10.000 vierkante meters. De eerste dagen ging er dan ook vooral veel aandacht naar het ‘socialiseren’ van de schapen. We hadden daarvoor, naast de grote vlakte, twee afgezette weides tot onze beschikking en een pen (ronde cirkel).
Dit jaar speelde bij mij vooral een bijna filosofische vraag, die tot nadenken stemde. Een vraag ingebracht door Albert, een van de Catalaanse deelnemers. “Wie ben ik in relatie………. tot mijn hond”. Vooral het eerste deel van de vraag vond ik interessant, omdat het niet alleen iets zegt over mijn relatie met mijn hond Zaza, maar me ook laat nadenken over hoe ik me in relaties met mensen manifesteer. Welk gedrag laat ik dan zien, wat is het effect daarvan op de ander en wat zegt dat over mij? Vaak gebeurt dat vanuit een automatisme.
Ik heb deze week nogal wat gedragingen voorbij zien komen, zowel op het veld als daarbuiten: Directief, controlerend, corrigerend, ‘voor de troepen uit lopend’, taken overnemend, een laisser faire houding en de boel laten gaan, perfectionistisch, prestatiegericht, zeker van zichzelf en ook onzeker en vanuit oprechte verbinding, werkend als een team, om de job voor elkaar te krijgen.
Ik denk dat ieder van ons op die manier in zijn eigen spiegel kon kijken, om zich bewust te worden van wie hij of zij is in relatie tot ……..
Zeker in zo’n week, met lastige schapen op een erg groot veld, of juist in een te kleine ruimte, kan de druk wel eens zo groot worden, dat de reacties van de herder op de hond een uitvergroting zijn van het dagdagelijkse gedrag van deze herder of herderin. Dan komt natuurlijk meteen de vraag om de hoek kijken, of je jezelf bewust bent van dit gedrag en het effect ervan op jouw hond. Wat is het dan fijn dat mededeelnemers je een spiegel kunnen voorhouden en je bewust laten worden van het bovenstaande. Het is daarna aan mij of ik daarin iets wil veranderen of ervoor kies om door te gaan zoals ik altijd al deed. Want die keus heb je natuurlijk altijd. Voor mij was het weer een heerlijke leerschool en natuurlijk ook prettig om het daar met elkaar over te kunnen hebben.
Al met al hebben deze dagen voor mij, dankzij het gezellig samenzijn, de lol, het lekkere eten, de gesprekken, het filosoferen en niet te vergeten de rijkelijk vloeiende Franse wijnen wederom gezorgd voor een mooi feestje en veel stof tot nadenken.
Wie ben ik in relatie ………………….?
